Bram Leegwater

Zondag 6 augustus overleed Bram Leegwater op 82 jarige leeftijd. Bram was tot enkele jaren terug bestuurslid van de Stichting Veldzorg. Hij bekleedde de functie van ‘groenbeheer’ vanaf de oprichting in 2003. Vooral door zijn kennis van het Oosterdelgebied en inzicht hoe het bewaard moet worden voor het nageslacht is hij van grote betekenis  geweest voor de Langedijker gemeenschap. Helaas moest hij enkele jaren terug zijn functie opgeven in verband met de voortschrijdende ziekte van Parkinson.

Op de rouwkaart staat o.a.: Met al zijn levenslust en wilskracht heeft hij deze strijd niet kunnen winnen. Zijn wereld was rondom de Broeker Veiling.

In het NHD van 9 augustus is een artikel opgenomen waarin het leven van Bram wordt beschreven:

Een supervrijwilliger en levende encyclopedie

Bram Leegwater gold als hét geweten van de Broekerveiling, een wandelende encyclopedie ook. Hij was iemand die zich vele duizenden uren heeft ingezet voor zowel het museum als voor het Oosterdelgebied, waar hij graag doorheen voer met een door hemzelf gerestaureerde akkerschuit. Bij het museum missen ze hem nu al. ’We kunnen niet meer even Bram bellen’.

Bram Leegwater 1941-2023
Op zijn 22e was Bram Leegwater (1941-2023) – zoon uit een tuindersgezin met acht jongens en één meisje – al keurmeester bij de Broekerveiling, die later het Museum BroekerVeiling werd. In een interview voor Oneindig Noord-Holland zei hij hierover: „Je moest je verstand gebruiken. Het was een grotemensenwereld, met weinig geld en rare mensen af en toe. Sommige tuinders gooiden hun kolen van kwaadheid in de sloot.”
„Als er aanvoer was van tuinders, moest Bram controleren of het aan de kwaliteitseisen voldeed. Hij keek dan of de bovenste laag niet mooier was dan de onderste laag”, vertelt Nico Vader. De eigenaar van de historische schuitenhelling was goed bevriend met Bram Leegwater, die al jaren leed aan de ziekte van Parkinson.
„We hebben samen heel veel lezingen gegeven. Hij was een levende encyclopedie en als hij iets niet wist, dan spitte hij net zolang door tot hij erachter kwam hoe het zit.”

Geridderd
Leegwater – die tot tweemaal toe geridderd werd – was iemand die zich inzette voor tal van organisaties. Zo was hij vanaf het eerste uur betrokken bij de Stichting Veldzorg, die het Oosterdelgebied beheert. „Mijn moeder vertelde dat het was voorgekomen dat mijn vader was uitgenodigd om ergens een biertje te drinken en dat hij ’s avonds terugkwam als secretaris van een stichting”, vertelt Rob Leegwater, de zoon van Bram.
Ook had hij een passie voor de vrijwillige brandweer, waarvoor hij ook nog commandant werd. Tijdens een lezing hierover vertelde Leegwater dat hij als beginnend brandweerman ter plaatse was bij de brand van de Allemanskerk in Oudkarspel. „Het was mijn eerste grote brand. Toen de tweede toren het tijdens het blussen begaf en naar beneden dreigde te storten, moesten we ons snel terugtrekken. Ik belandde toen op een graf, zakte er pardoes in. Ik heb toen nog maar snel gemeld dat het nog niet mijn tijd was. En ben vervolgens weer uit het graf geklommen om verder weg te rennen.”
Museumdirecteur Ron Karels noemt Leegwater ’superbelangrijk’ voor het museum. „Hij had een feilloos geheugen voor historische feiten en was ook betrokken bij het samenstellen van exposities. Hij had verhalen over van alles en nog wat en heeft honderden bijdragen geschreven voor ons vriendenblad ’De Klok’. We hebben heel veel verhalen gearchiveerd en daar putten we nog steeds uit. Maar we kunnen niet meer even Bram bellen. We zullen hem ongelooflijk gaan missen. Waar we als museum nu zijn, komt zeker ook door Bram Leegwater.”

Mantelzorger
„Voor mij was hij een held”, zegt Rob Leegwater. Niet in de laatste plaats omdat zijn vader ondanks zijn betrokkenheid bij allerlei clubs (’hij is ook nog voorzitter geweest van voetbalclub BOL’), altijd zijn gezin op de eerste plaats zette. „Naast al zijn activiteiten is hij heel lang mantelzorger geweest voor mijn moeder. Hij was aardappelhandelaar en had zijn eigen bedrijf. Op een gegeven moment zou dat groter gaan worden en zouden we verhuizen naar een ander bedrijfspand met een woning daarboven. Maar toen ging het slechter met mijn moeder en heeft hij besloten dit niet voort te zetten om voor haar te kunnen zorgen.” Leegwater gaf later nog les in brandpreventie bij agrarische bedrijven.
Vaak was hij te vinden op het water op zijn eigen akkerschuit. „Dat was zijn grote hobby. Die schuit lag in een slootje. Hij heeft hem omhoog gehaald en helemaal opgeknapt”, vertelt Rob.
Karels: „Het is een varend monument. Toen hij er zelf niet meer mee kon varen, hebben wij hem van hem overgenomen. Ook ter nagedachtenis voor als hij er niet meer zou zijn.”
Bram Leegwater overleed zondagmiddag in Zorgcentrum Horizon in het bijzijn van zijn echtgenoot Nel, met wie hij bijna 63 jaar samen was. In november zouden ze 58 jaar getrouwd zijn.

Roel van Leeuwen